Piotr P., prokurator Prokuratury Rejonowej Z. został odsunięty od wykonywania obowiązków służbowych w dniu 21 września 2021 r., a następnie zawieszony w czynnościach służbowych na okres sześciu miesięcy, z uwagi na to, że poczęstował gościa w pokoju hotelowym ciastkami odurzającymi zawierającymi marihuanę. Czyn ten stanowił jednocześnie dwa przewinienia dyscyplinarne stosownie do przepisów ustawy prawo o prokuraturze.
W związku z powyższym Sąd Dyscyplinarny obniżył prokuratorowi wynagrodzenia na czas zawieszenia w czynnościach służbowych o 50%. Ze względu na znaczną szkodliwość społeczną czynu prokurator został również odsunięty od wykonywania obowiązków służbowych na okres sześciu miesięcy.
Spis treści
Ciasteczka z dodatkiem ziela konopi
Czyn jakiego dopuścił się Prokurator był uchybieniem godności urzędu. Ponadto udzielenie, wbrew przepisom ustawy, środka odurzającego w postaci ciasteczek zawierających ziele konopi innych niż włókniste, zawierających THC, narażało B.D. na bezpośredni uszczerbek na zdrowiu, m.in. powodując zaburzenia równowagi, zaburzenia procesów myślowych, halucynacje.
W związku z powyższym Prokuratura Rejonowa w L. wszczęła śledztwo w sprawie o czyn naruszający art. 58 par. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz o czyn z art. 160 par. kk
We krwi prokuratora stwierdzono obecność THC-COOH (metabolit substancji psychotropowych) oraz 0,58 promila alkoholu etylowego.
Obniżone wynagrodzenie o 50%
Sąd Dyscyplinarny uzasadnił swoje stanowisko wskazując, że obniżenie wynagrodzenia było konieczne dla wzmocnienia ochronnych i wychowawczych skutków zastosowanych wobec niego działań dyscyplinarnych. Ponadto było to podyktowane względami sprawiedliwości. Bowiem trudno byłoby uwierzyć, że wysokość wynagrodzenia przysługującego zawieszonemu prokuratorowi miałaby być taka sama, jak tego, który musi w pełni wykonywać te obowiązki.
Prokurator odwołał się od decyzji dotyczącej wysokości obniżenia wynagrodzenia. Zarzucił też Sądowi Dyscyplinarnemu przy Prokuratorze Generalnym błąd w ustaleniach faktycznych, poprzez dokonanie przez sąd błędnej oceny okoliczności związanych z postawą uczestnika, sytuacją rodzinną, przebiegiem dotychczasowej służby oraz gotowoścą do jej kontynuowania. Zdaniem skarżącego prawidłowa ocena tych okoliczności winna prowadzić do obniżenia wynagrodzenia w mniejszym stopniu.
Oddalenie skargi przez obwinionego
Na rozprawie w Izbie Dyscyplinarnej Sąd Najwyższy orzekł, że skarga nie zasługuje na uwzględnienie. Izba Dyscyplinarna zauważyła, że ratio legis środka represyjnego w postaci obniżenia wynagrodzenia prokuratora zawieszonego w czynnościach służbowych zostało ustalone w orzecznictwie.
Zdaniem sędziego sprawozdawcy, obniżenie wynagrodzenia miało na celu zwiększenie surowości postępowania dyscyplinarnego, poprzez wzmocnienie funkcji ochronnej i wychowawczej zawieszenia. Obniżenie wynagrodzenia ma charakter represyjny i ma skłonić obwinionego do refleksji nad swoim nieodpowiedzialnym zachowaniem, a ponadto ma skłonić go do przestrzegania prawa.
Izba wskazała również, że Sąd Dyscyplinarny uprawniony był do obniżenia wynagrodzenia prokuratora według własnego uznania (do 50% całości wynagrodzenia), zaś rozstrzygając wniosek o obniżenie wynagrodzenia zawieszonemu prokuratorowi, sąd dyscyplinarny brał pod uwagę przesłanki takie jak stopień społecznej szkodliwości czynu oraz postawę obwinionego związaną z popełnionym czynem.
Ponadto rozstrzygnięcie Sądu Najwyższego opierało się o stanowisko judykatury, które jednoznacznie wskazuje, że stan majątkowy, rodzinny i zdrowotny obwinionych nie ma znaczenia dla oceny stopnia obniżenia wynagrodzenia.
Sąd Najwyższy orzekł, że decyzja Sądu Dyscyplinarnego o obniżeniu wynagrodzenia prokuratora Piotra A. była prawidłowa. W swoim odwołaniu skarżący stwierdza, że nie kwestionuje słuszności ustaleń sądu. Skarżący uważał bowiem, że obniżenie jego wynagrodzenia za czas, w którym nie wykonywał obowiązków służbowych, było słuszne, jednakże nie zgadzał się z wysokością obniżenia, twierdząc, że skoro zarzucane mu czyny nie mogą być uznane za czyny o wysokiej szkodliwości społecznej, nie ma podstaw do maksymalnego obniżenia jego wynagrodzenia.
Sąd Najwyższy nie zgodził się z odwołującym się uznając, iż stopień j szkodliwości społecznej w tej sprawie jest wysoki z punktu widzenia postępowania dyscyplinarnego prowadzonego przeciwko prokuratorom. Czyny te, w przypadku uznania winy przez oskarżyciela publicznego, mogą prowadzić do wydalenia ze służby prokuratorskiej.
Sygn. akt. II DO 1/22, Postanowienie Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego z dnia 10 marca 2022 r.